Bizim sınıfımızda,
Bir Hüseyin vardı.
Hüseyin iyi koşar,
Güzel futbol oynardı.
Bir gün oyun dersinde,
Yine maç yapacaktık.
Herkes çok heyecanlı,
Bol bol gol atacaktık.
Hüseyin maç boyunca,
Altı tane gol attı.
Hüseyin’in takımı,
Sevinçten göbek attı.
Bu sevinç çok sürmedi,
Karşı taraf atakta.
Yetiştiler rakibe,
Kaldı son bir dakika…
Rakibi yetişince,
Bizim takım tedirgin.
Artık tek umudumuz,
En iyimiz Hüseyin.
Rakipler hızlanınca,
Hüseyin top peşinde,
Bir hışımla vurunca,
Top kendi kalesinde.
Herkes bağırıp çağırdı,
Hüseyincik pek üzgün.
Keşke gol atmasaydı,
Ya da oynamasaydı.
Elinden gelse belki,
Son dakikayı silerdi.
Bunun gol olacağını,
Hüseyin nerden bilirdi?
Öğretmenimiz gelip,
Bizlere öğüt verdi.
Hüseyin’i severek,
Kaygısını giderdi.
Herkes hata yapabilir,
Anlayışlı olalım.
Empati kurarak hep,
Kimseyi kırmayalım.
Kayıt Tarihi : 10.1.2014 22:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!