Başkasının özentisi olmaktansa
kendisinin yetersizi olmayı yeğleyen insanın mütevazılığı
İçine akıttığı gözyaşında saklıdır...
Öylesine bunalmıştır ki samimiyetsizlikten
Şeytanın mı Meleğin mi
mutluluk kimin hakkıdır?
Ruhuna sinmiştir boşvermişlik...
Ona sorsan herkes haklıdır!
Kayıt Tarihi : 8.8.2019 01:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!