Herkes Gider Mi Şiiri - Harun Tolga Peker

Herkes gider mi?
Bu soruyu sana önce bir şarkı ile sormak istedim, sonra bir şiir mi yazsam diye düşündüm, soramadım, yazamadım...
Ayıp ettim.

İnsan mutluyken o kadar aptal oluyor ki bebeğim, sanki her gün hafta sonu, sanki sabah saat hep altı buçuk...

Seninle el ele yürürken kaldırım taşları hep aynı renk, adımlar hep uygun. Bazen uygunsuz yakalanıyorum gözlerine bakarken, kirpiklerimi birleştiriyorum hemen. Yanaklarımda öğretmeninin sorduğu soruyu bilemeyen ikinci sınıf bir öğrencinin kırmızılığı...

Senin yanında büyümek istemedim hiç. Çünkü annem hep derdi ki; büyüdükçe sorunları da artıyor senin yanında beş yaşımda kalmak istedim, istedim ki sorunlarımız artmasın, istedim ki sorunlarımız beş yaşında kalsın, istedim ki annem yalancı çıkmasın, anlıyor musun...

Saçların hala kumral mı?
Deniz kenarına gittiğinde, parmak uçlarına değen dalga hala soğuk mu?
Ya bileklerine yapışan o yüzsüz kum taneleri?
Ya göğsünün üstünde ki güneş lekeleri?
Hala olduğu yerde mi,
Hala banyodayken şarkı söylüyor musun?
Geceleri çıplak uyumaya devam ediyor musun?
Ojeni sürerken, her an taşacak korkusuyla kalbin hızlı çarpıyor mu?
Ayakkabını bağlamak için eğildiğinde nefesin aksıyor mu hala?
Çok sigara içiyorsun lütfen, hasta olursan suçlusu ben olacağım biliyorum...

Bazen seni düşünüyorum, belirli aralıklarla ama hep değil inan.
İnan, inanılmaz bir adamım çünkü seni unutamadığım için kimse bana inanmıyor. Rol yaptığımı düşünüyor mahallenin malzemeden çalan bakkalı, meyhane sahibi borçlarımı ödemeyeyim diye yaptığımın bir deli numarası olduğunu sanıyor;
Yanlarına geldiğimde seni arıyorum, siktir git yeter diyorsun daha çok özlüyorum, psikolojimi bozuyorsun...
Bana inanıyorlar...

Çok özür dileyerek soruyorum;
Herkes gider mi?
Herhangi bir şarkıdan, herhangi bir şiirden, herhangi bir şehirden değil;
Kendini beş yaşında unutmuş bir adamdan toplasan kaç kişi gider...

Lütfen beni biraz özle, ve yarın altı yaşıma basıyorum
Çünkü sen yoksun,
Çünkü yarın pazartesi...

Harun Tolga Peker