Herkes Gibiydi Şiiri - Demet Tarakçı

Küçük bir umutla başlamıştı
Kendince yaşıyordu her şeyi.
Kalbinde dünyanın bütün kötülüklerinden,
Kininden,nefretinden uzak
Tertemiz bir yer ayırmıştı
Onun için….
Masumca sevmeye başlamıştı.
Her şeyi başlatanda buydu aslında
Masumluğu saflığı dikkatini çekmişti beklide
Hikayeler anlatarak başlamıştı önce,
Sevgisini dile getirmesini cesaretlendiren hikayeler.
Yapamam dedi kız kendi kendine
Yıkılmaz duvarları, tabuları vardı.
Yavaş yavaş işliyordu zehir damarlarında
İstemese de, kaçtı önceleri
İmkansızlığın farkındaydı
Ama kız kaçtıkça bu onun hoşuna gitti
Güzel sözlerle, küçük notlarla,tatlı bakışlarla devam etti.
Bir gün kızı üzecek çok kötü bir şey oldu
Ağlıyordu gökyüzüne inat, yağmurla yarışırcasına
Ve o geldi.
Zehri damarlarında hissetmesini sağlar gibi
En küçük en masum anı beklemişti sanki.
Başlamıştı her şey
Yüreği suçlu
İmkansızlıklarla savaşır gibi çaresizdi.
Ve sonra…
Gerçek olan gerçeklerle yüzleşti
Kalbinin en başka yerine koyduğu
Uğruna çaresizce savaştığı o
Üzeceğini bildiği halde yalanlarına dur durak bilmeyen biriydi
İşte şimdi o da herkes gibiydi