Herkes gibi Şiiri - Yunus Güngör

HERKES GİBİ SADECE BAKARAK

Her taraf ayaz, aylardan aralık.
Hava buz gibi,çok soğuk,
Gelmiş iyice ankaraya kış artık
Ve Sokaklar bomboş ararken herkes bir yer sıcak,
Gördüm dışarda mendil satan yalnız bir çocuk.
Lambaların altını mekan tutan bu küçük,
9-10 yaşlarında zayıfca ,boyu kısacık ,
Esmer tenliydi, saçları gür kıvırcık.
Simsiyah iri gözleriyle ne tatlıydı bu yavrucuk.

Ama çok hasta belliydi,
Titretirken, mendil diyen o cılız sesini,
Boğuk acılı o öksürük nöbeti.
Garibim nasıl hasta olmasın ki
Giydirmişler üstüne yazlık bir ceketi
Ve alta naylon bir eşofman eskmi eskimi.
Hele yokmu ayakkabı diye ayağına gecirdiği.
inanın parçaladı,bir suçluluk duygusu içimi.
Her tarafı yırtık bu ayakkabı eskisini,
Utanıpta saklamaya çalışırken çocukca hisleri.
Gördüm ya off..çorapsız ,toz, toprak ,kirli,
parmakları dışarda çıplak ayaklarının içini.

Olmasaydı işim acele, yanında duracak.
Kimin nesi konuşacaktim, halini sorarak.
En yakın lokantadan Karnını doyuracak ,
Bir mağaza bulup Ayakkabı ,elbise ,gocuk alacak.
Ama Geçtim gittim bende yanından acıyarak
Hiç bir şey yapmadan ,
herkes gibi sadece bakarak ..sadece bakarak.
.......yunus güngör........