Kaldığım yerden devam edeyim diyorum ama devam edemiyorum.
Kelimelerin boğazıma düğümlendiği gibi;
Saatimin durup sebepsizce sorguladığı vakitteyim.
Hayattan beklentisi olmayan ihtiyarın bastonu kadar gereksiz;
Dur durak bilmeyen sancılarım!
Ölümle inatlaşan bir gençliğimin kısa payında giderken, ip üzerinde sen değilde sensizliğe gidiyorum.
Kelimelerim amansızca vuruyorlar sırtıma.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta