Herkes Gariban Şiiri - Nuran Karaca

Kim kimin halinden anlıyor dersen
durup dinlese de anlayanlar yok
kimler yalnız kimler kanıyor dersen
gönül kapıları tıklayan ne çok

Kara değil talih kendimiz yazdık
sonra da sahipsiz suçlu aradık
şifa niyetine içerek yandık
derdi mahzeninde saklayan ne çok

Masum değilsekte kırılmadık mı
mesken beğenmeyip taşınmadık mı
dağları omuzda taşımadık mı
indirince sırttan oklayan ne çok

Bilinir hayatın kıvrak halleri
sivri pençeleri soğuk elleri
yüze vurulmuyor kabahatleri
bakışıyla canlar yakanlar ne çok

Hatır için zehir yutanlar nerde
İnsanlık gözüne çekilmiş perde
berrak sumu akar paslı çeşmede
abıhayat damlar sananlar ne çok

Ne acı gerçekler kabul edilmez
nefis büyük düşman kolay yenilmez
bize bizden başka kimse dost olmaz
al gülüm ver gülüm diyenler ne çok

Herkes gariban yok diyenler yalan
rüyadan uyanmam diyenler yalan
kusursuz yaşarım diyenler yalan
sevabına günah katanlar ne çok.

Susmaz Şiirler
22:05 22.10.2018