Nerden bileceksiniz yaralı kuştan farkım yok
Özgürce uçmak değil biraz havalanmakta zor
İnsanım beni ne zannederler ki yüküm de çok
En zoru da kimse sormaz ki karnım aç mı tok
Bir zaman gelir ortalık karışır kardeşim de yok
Para mülk derdim değil insan kalmak artık zor
Kara haberler duyulur yurdumda ölümlerde çok
Baştan sona hüzün yayılır yüreklere saplanır ok
Beni benden ayırır acılar garibin yurduna koy
Her insanı da gördüm güvenme maskeyi soy
Kim kimin derdini sorar ölenlerin hepsi de toy
Herkes derdine yansın hesapta sorulmaz oy
Nerden bileceksiniz gecelerim acı geçmez zor
Derin uykularda değil gözüm açık kabuslar çok
İstediğim huzur mutluluk gülmek sevmekte yok
En kolayı da hiç dert etme insan olana hele sor
Demek bilecektik gül koklarken diken batacak
Coşan kabaran nehirler şimdi hüzünlü akacak
Sevgi şefkat beklerken yürekler de dert atacak
Bu acılar bizim yeter artık başka kimi yakacak
Kayıt Tarihi : 20.1.2016 16:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!