Herkes anladı sen anlamadın!

Martılar ağladı
Kelebekler halimden dem aldı
Hüzün yaprakları sararttı anlamadın

Izdırabın
Korlaşan sevdanın
Hasrete müptela hissiyatım erirken

Seni
Andığım an yağmur
Yağmaya başlıyor fersiz gözlerimden

Suç mu?
Sevmek bu kadar
Korkunç mu, gönül akarsa sorulur mu?

Çareyi
Çaresizliğe duçar etmek
Sessizliğe çekilmek ve gitmek olur mu?

Bilemezsin
Hissetmeden çileyi
Göremezsin, heveslerinden geçemezsin

Ömrün
Devranında ki sayfadan
Mefkûreleşen davanın sevdası sorulunca

Her şey
Tek düze ve mücerret
Hakikat sıratta aranacaktır kime ne hacet

Sabır
Bizimledir elbet aşk
Hilkati ekseninde nasibiyle asudeleşecek

Ruhum
Kalbin sahibindedir nihayet
Vicdanım lekelerden temizlenecektir evet

Sen kendi
İkliminde artık seyret
Tefekkür meşkimdir ne büyük bir letafet

Kanaat
Hazinemdir hamd gerek
Nedamet niye gerek, hikmetindedir sebep