Herkes Şiiri - Ahmet Mustafa Kulaber

        
Konuğudur bedenin        
Evrenden önceki can,        
Ustasına dönecek,        
Bu şah damar,        

Bu dolaşan kan,        
Ve bu nurum sönecek...        
Bir çok çiçek topladık        
Geçen günlerimizde,        

Böyle emretti kader,        
Kalmak yok yerimizde...        
Benim de anam vardı,        
Babam vardı başımda,        

Onlar da bana yardı,        
Yaratan’ına vardı...        
Bir gün,        
Siz de uğurlayacaksınız,        

Sonsuza kalkan         
Gemiyi iskeleden,        
Gözyaşi dökeceksiniz        
Sizleri terk ederken...        

Yeşil daglarin çiçekleri        
Soluyor teker teker,        
Ne gelir aciz elden,        
Evren yıkılır başa,        
Ne bahardan ne yelden,