Herif Şiiri - İzzet Gayretli

Şere götür deyom da götürmeyon ki beni
Boyu bosu yerlere devrilesice herif
Ellerin garları da hanim anlamıyon ki beni
Mezarda hortlayıp da gerilesice herif

Her sabah lohanta da yiyolarmış aşını
İnen danan tavugun yesin o kel başını
Kör irecebin kızı aldırmış bah gaşını
Cehennem de hesabı görülesice herif

Köyde tezek koguyo deyom üstüm başım
Tereyağla heç gözel  bile olmayo aşım
Geyinip bi guşansam ortaya çıgar yaşım
Salacaya uzanıp serilesice herif

Yufgayla aş yapıyom banipde heç yemiyon
Küp Hatcenin gocası gibi tenku demiyon
Dişi yog beygir gibi gemini hep gemiyon
Gebermeden selası verilesice herif

Vicirdek menevşenin kolunda çantası var
Pontilini sıhtırmış etağı gısaçık dar
Deyon böyle olmalı avrat dediğin yar
Soyga dili azında dürülesice herif

Angara da iş bulmak çok golaymış diyolar
Beş on hanim toplanıp gayfealtı yiyolar
Günlük türlü asbapı daştirip giyolar
Mermi gibi namlıya sürülesice herif

Gayretli ye söyledim ahvalımı yazıyo
Söyledikce içimde yaralarım azıyo
Aha bu ellerim de mezarını kazıyo
Beli bıhını burda kırılasıca herif