Herhangi Bir Şeyin Kurusu

Hep aynı şarkının
aynı yerinde
boğazım düğümleniyorsa;
adını yükses sesle söyleyemediğimdendir..
Şehirler bunca küçük olmasaydı
ve bilinmeseydi gözlerinin rengi
ve belki hiç isim konulmasaydı çocuklara doğduklarında;
nefes alabilirdik.
Göğsüm sıkışıyorsa; kaburgalarımın darlığından değil!

Tutamayacağı sözü vermiş bir kadın gibiyim
mahcubum!
hüzünlüyüm
kırgın bile olabilirim..

Elma kurularını
yeşili
seviyorsam;
gül diyedir..
Ve üşüyorsam adı bile geçtiğinde karın;
ve uyumaya çalıştığımda zamansız uyuma diye
mırıldanıyorsam
gözlerimi gözlerine bağışlamanın yolunaysa ah edişim
hiç üzülme diye..

Gideceğin yerleri bilsem;
yolunun üstüne kuracağım evimi.
‘geçerken uğra’ dediğimde sesime inanasım
‘geçerken uğrarım elbet’ dediğinde sesine hıçkırasım
olur mu o vakit?

Çıldırmak üzere olan yanlarımı besliyorum
sığayım istiyorum sokaklara
evlere
odalara..

Oysa yoksun..
Yokluk büyütüyor illakı bir şeyleri!
Gelsen..

Gelsen!

Hiç..

Yolun; şehrime düşsün.
Seni gecelerce yıkayacağım..