herhangi bir kadın işte...saçı başı dağınık.yüzü soğuktan çizilmiş...dudaklarında yarıkları ve kalbinde iki çocuğu arkada bırakmış bir adam...yol Dicle nehrine doğru uzanırken biz yürüyoruz ve kadın çıkıyor karşımıza elinde bir testi su ile...biz suyu içip yürüyoruz...yolda giden bütün yolcular Dicle nehrine bakarak ve kadının dediklerini düşünerek ve iç çekerek yürüyorlar...ben geceyi düşünüyorum...gece kum tanesi bir mutlulukla ve dünyanın içinde kaybolan ufak üzüm çekirdeği boyutuyla mutluluklar arıyorum...aklımda kadın...biliyorum bu coğrafya sefildir her yazıda...
Hüseyin CayıklıKayıt Tarihi : 3.11.2004 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!