Günde kaç kez kalkarsın kazara düşecekken
Görünmez bir el tutar biçare ellerinden
Kaç kaza atlatirsin ölüme gidecekken
Tutup kurtarır bir el saçının tellerinden...
Vazgecemez iken sen aldığın nefesinden
Görmezden gelirsin sen uzanan o elleri..
Vazgeçilmez ey insan asla ve asla senden
Karşıliksız sunulur sana hakkın gülleri....
Bitecekken baslar her sabah hayat yeniden
Seslenir cagil çağıl suların tüm sesinden..
Gün dediğin ibaret birkaç yorgun seneden
Vazgeç ey gönul artık şu dünya hevesinden.....
Kayıt Tarihi : 7.12.2015 14:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!