Ansızın bırakıp varmıydı kaçmak?
Beklerken ben seni açıpta kucak
Öldürseydin bari oldu olacak
Hep sen beni yanlış yola götürdün
Ümidim kalmadı gelecek günde
Hiç merhamet yok/muş meğer gönlün/de?
Oyuna getirdin beni ömrüm/de
Dolanarak her gün öldürdün beni
Sevdamızı gömdün böyle neriye?
Senden bana kalan derttir geriye
Ne olurdu biraz gelsen beriye
Yalvartarak her gün öldürdün beni
Bu yalan dünyanın gamı kederi
Daha genç yaşımda bitirdi beni
Bakmayın öyle hep bu güldüğüme
İçin için her gün öldürdün beni
Yar şu sinemi bak bin/bir derdim var
Kimi ağlar kimi güler nazlı yâr
Delindi bağrım da işte yeri var
Yaşar iken her gün öldürdün beni
Çürüdü her yanım dert çeke çeke
Düşmesin hiç kimse ben gibi derde
Muhtaç etti beni hep namertlere
Gezdire gezdire öldürdün beni
Dizlerim tutmuyor atamam adım
Mecnuna çıkardın sen benim adım
İnan ki hergece düşüme yağdın
Yaşarken dünyada her gün öldürdün
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
2011...KOCAELİ
Kayıt Tarihi : 4.7.2011 00:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!