Hergün aynı şeyi yaşıyorum ben

dünya bir yük ben de onun hamalı
günah gibi sırtta taşıyorum ben
bu duruma acep neler demeli
hergün aynı şeyi yaşıyorum ben

ok atılır sanki kiriş kaşından
koşturdun yıllarca beni peşinden
cümle kiri kötülüğü başından
tesbit edip mezar eşiyorum ben

gündüzü geceye düğümledik bak
bugünkü dertleri gel baştan savak
huzur-i mahşerde kurumuş kavak
gölgesiz gölgeye şaşıyorum ben

işte bu yazdığım bir yazgı değil
öpeyim gözlerin birazcık eğil
eğer canan bize vermezse meyil
kendimi kendimden boşuyorum ben

fizâhî üç atıp iki tutuyor
herkes yaşamına hile katıyor
kimi çalışıyor kimi yatıyor
boşa sözcükleri döşüyorum ben

5 Ekim 09
Bursa