1972--Osmaniye -Finike
Ağlasın Vadim güneş batmasın
hercai turnam gitti seher yelinde
Beklemek hasretle benim zaferim
yeşillik varken NURDAĞI vadimde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu güzel şiirinizde birilerine sitem var, adresini bulmuştur inşallah.Vadi diyince gözümüzün önüne ferah huzurlu yemyeşil, ortamlar geliyor.Öylesine naif bir uslupla yazıyorsunuz ki, çizdiğiniz vadide huzur buluyorum.
Yine çok güzeldi, yine çok da uzatmadan bir kaç dizeyle çok şeyler anlatmışsınız.Her okur şiirinizde kendinden bir şeyler bulacaktır mutlaka.Tebrik ediyorum.Sevgilerimle sonsuz selamlar...
Anlam yüklü değerli paylaşımınızı yürekten kutluyorum. ..+..+.. Saygı ve sevgi ile kalın.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta