Hercai Menekşe Şiiri - Safiye Samyeli

// Hangi çiçek vardır ki yağmurdan yüz çevirsin
Hangi gerçek vardır ki, sevgiden öte bir söz desin//

Seni gözlerime hapsettim bu gece.
Dualarla erirken naif bedenim,
Yalnız sanadır dualarım yakarışlarım.
Nasır tutmuş ellerimi sürerken yüzüme,
Korkuyorum dalga dalga döküleceksin uvuç çukurlarıma.
Müjganlarıma hapsettim tüm umutlarımı,
Sensiz yarınlarımı.
Korkarım bir damla yaş süzülürse gözlerimden,
Firar edersin göz pınarlarımdan.
Yerin orası bir ömür mahkumsun gözlerimde.

Göz yaşlarımı yağmurlara verdim,
Gök kubbe ağlasın artık benim yerime.
Her damlasında sevgi düşsün
Yer yüzündeki sevenlerin yüreğine.

Takvimden yapraklar bir bir düşerken gönül yurduma
Tozlu kaldırıma yaklaşıyorum yankını yakarak
Gölgende kaybettiğim yosun ertesi düşlerim.
İklimsiz sevişmeler, ayna,
Geleceğimden çaldığın herşey orda..
Avuçların bile yapışmış damarlarıma,
Yavaş yavaş kuruyor can evim.
En zoruda mevsimsiz hercai menekşelerin,
Umutsuzca açmasını beklemek.
Yoruluyorum..

Hasretin nağmeler fısıldıyor gönül tenimde.
Usuldan usula bir ney sesi.
Gecenin içinde kalıyor çıglıklarım
Koskocaman bir sensizlik doguyor hüçrelerime.
Peymanelerde hala dururken dudak izlerin.
Şimdi yokluguna hasret,
Ayaz çatlığı buz kesmiş tenim.
Bir gece kaç umutsuz sevdaya gebedir,
Yokluğunda uykuya mağlup buğulu gözlerim.
Göz yaşlarımı bulutlara yükledim.
Seni gözlerimde yaşatacağım
Sensin benim göz pınarlarıma,
Bir ömür hapsettiğim.
Ben hercai menekşemin doğuşunu beklerim.

Safiye Samyeli