Bilir misin hercaiyle kardelen
Ne yaşadı, niçin ayrıldı birden,
Hercainin vefası yoktu zaten,
Kardelendi asıl vefayı seçen
Hercai bir alımlı menekşe
Yazın açar binbir sevinç ve neşe
Esasında hep aşıktır güneşe
Kışa kalmaz, ayaz büyük endişe.
Kardelen ki yanlız ve nadidedir.
Sözü dilde değil, hep kalbindedir.
Vefası tüm kainat kadar nadir,
Alemlerin sahibi Rabbinedir.
Kardelen mi hercai mi bilinmez,
Unutma ki herkes oynar rolünü
Rabbe sığın, hoş tut güzel gönlünü,
Tek dileğim, hiç koparma gülünü,
Kalbe düşen o bir damla silinmez...
Kayıt Tarihi : 13.10.2001 18:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!