Hercai Hayattan Şiiri - Cafer Tayyar Özkan

Gözle görünmeyenle kavrulduk,
Sözle yapılmayanla savrulduk,
Varolmanın dayanılmaz hafifliğiyle,
Usulca yol almak lazım bu diyardan...

Nilüfer gibi derinlerden kurtulup,
Sevişmelere kucak açıp,
Varolmanın inanılmaz hazzıyla,
Umarsızca çalmak lazım zamandan...

Giden sadece zaman olsa sevgilim,
Acılar kara delikler gibi,
Ah çekilip, vahlar döşeniyor,
Hasret duvarları örülüyor dağlardan...

Yıllar o kadar sancılı geçti ki,
Doğuramadı gitti bir türlü muradı,
Bir de kadere teslim olursak,
Senden başkası durduramaz feryadı...

Bir daha elin tersiyle itilmesin,
Gözü karalıkla sevda nimeti,
Maziye yaşlı gözlerle bakarak,
Yaşanmayanlara kalpler gücenmesin...

Dayanılmaz vuslatın koynundayız,
Demir almak vakti gelmedi mi hicrandan?
Son sözü mahşere mi taşıyacağız,
Gel! vazgeç Sevgilim, şu hercai hayattan...

26 Mayıs 2004 Ankara