Dönence yalnızlıkların gecesine ay düşmüş, bedenim uzak köylerde
Hep aynı döngünün savruk ışıkları var yıllardır bulutsuz gökyüzümde
Serkeş masallar anlatır bıkmadan an, küreyi çeviren aşksız bedenlere
Hercai bir çoban ıslığıymış hayat, yalnızlığa sarılıp uyur iken gecelerde
Her gün aynı lokmaların paylarını alırız yaşamdan. Yığından sofraya dağıtılan hazların yumrularıyla sayılır mutluluk. Ekmektir uğruna sevgiler ekilen bu muazzam coğrafya, akar gider sevinçlerle kursaktan yarınlara. Ekmektir yarınlarımız, aşk çiseler eller unlu kalıplara. Aynı düşe sarılır insanlar her devirde ah! Ekmek sevdadır yaşamın kaypak ruletini çeviren bütün insanların saraylarında.
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta