Yüreğin körelmiş yaban ellerde.
Kimse değer vermez,kadir kıymete
Dilinin ucuyla,sevdim diyene
Sevgili gözüyle, bakma hercai...!
***
Hani tövbeliyim,sevmem demiştin
Boş yere hayaller kurma hercai
Yıkılır mahf olur,gönül mabedin.
Başını taşlara,vurma hercai.!
***
Sağımda solumda maskeli yüzler.
Duygular körelmiş,ümitsiz sözler.
Şu masum yüreğe,vurup ta hançer
Kadere sığınıp,kaçma hercai..!
20.09.2017 / Berlin
Kayıt Tarihi : 20.9.2017 08:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama olsun, değer şiire de, şairini de...
Çünkü, şiire şiir yazmaya son vermiştim...
Ama olmadı, bu kez olamazdı...
Kalpten dökülmedikçe sözler, doğmuyor gün bana... O gözyaşlarımla ıslanmadıkça açmıyor "Hercai" menekşelerim, gün ortasında bile... Kokularıyla dolmuyorlar nefes nefes içime... Hep yarım kalır bir yanım...
Ey sevgili...
Bu benim, asla anlatmadığım bir hikaye...
Bu benim, sonunda kendimi tanıyamadığım tek hikaye...
Bu benim, o'nun göğsümden uçup gitmesine izin verdiğim hikaye...
Aslında bu, zamanın yüreğimden çaldığı o ışığı geri alamamamın hikayesi...
Bütün bu zamanı, bu acı gerçekler ve
Onlarla mücadele etmeye çalışırken,
Aldığım yaralarımla geçirdiğim hikayem...
Kırık ve yaralı, hala karma karışıklığımın hikayesi...
Göz yaşlarımla yıkanmış yaralarıma tuz basılmış,
Küllerin içinde kalmış bir savaşçıyım artık!
Sen bir savaşçısın!
Hiç olmadığın kadar da güçlüsün!
Diyorlar...
Zırhım da kalın ve çelikten yapılmaymış üstelik!
Yalanı yalana katıp,
Nasıl da gülüyorlar, yazık!
Küllerin dışında, ateş gibi yanıyorum
Bütün özürlerini kabul edebilirdim,
Ama, asla gösteremeyeceğim
Yaralarım var benim!
Ben hayatta kalanım!
Her zaman da öyleydim!
Çünkü bu acı ve gerçekler çökerken üstüme,
Onlarla mücadele ederken aldığım yaralarla geçirdim
Ama,
Senden asla ger alamayacağım
Bir parçam kaldı sende...
İnan bana,
O küçük kız çocuğu, çok hızlı büyüdü!
Artık bir daha asla o ben olamayacağım...
İşte şimdi ve tam da bugün
Hayatımı geri alıyorum!
Söyleyebileceğimiz, hangi sözümüz
Söyleyebileceğin hiçbir şey kalmadı!
Zaten, tek suçlu da sen değildin!
Nicelerine inşaAllah...
Her daim;
Sevgim, saygım ve fiddareyn saadetler duamla...
Çok uzun yıllar önce iki kır çiçeği birbirlerine aşık olurlar. her bahar diğer çiçekler gibi onlar da açıp güneşe merhaba derler. fakat bir bahar başlangıcı bu çiçeklerden biri diğerine; “biz diğer çiçekler gibi bu bahar açmayalım, kışın ortasında herkesin soğuktan kaçtığı karlı günlerde açalım ki, bütün doğa bize ait olsun” der ve ikisi de o bahar açmamaya karar verirler. biri açmak için kışın gelmesini ve karın yağmasını beklerken, diğeri o yaz açar. o gün bugündür, karda açan ve sevgilisini bekleyen çiçeğe “kardelen”, sevgilisini yarı yolda bırakan çiçeğe de “hercai” denilir. işte bu yüzden hayırsız sevgiliye “hercai” diye hitap edilir...
Yüreğine sağlık.
Yüreğinizi sağlık...Selam ve Saygımla...
TÜM YORUMLAR (4)