Menekşe kokulu hayaller kurardım
Öylesine yoksun öylesine hüzünlü
Islanır darbe alırdı umudum
Karanlığa gölge olur yağardım
Bir şilep veda ederken rıhtıma
Bi küçük menekşe yaprağı damlardı
Tütsülenmiş, bağrı yanık kumsala,
Buz olur yanardım
Menekşe kokulu hayaller kurardım
Öylesine gizemli öylesine tutsak
Bir batık gemi kamarasında,
Birkaç umut karalardım mavisinden
Ömrü uzunmuşçasına kelebekten
Uçabilirmişçesine göklere
Kırılmadan, yüzme bilmeden var olabilirmişçesine..
Menekşe kokardım boş vakitlerde
Bi mavilik ısmarlardım gökyüzüne
Yaşam ekerdim yeryüzüne
Sonra bi kuytu bulur
Veda ederdim;
Dünyaya, umuda,var olmaya..
Kayıt Tarihi : 13.9.2016 19:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gizem Özağaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/13/hercai-75.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!