beklemek,dünyanın en zor işi olsa gerek
zorluklar herzaman aşamalıdır
ve biride vardır ki; oda sevilmeden beklemek
bu bir umut;
okyanuslarda yelkensiz gemiye benzer
rüzgar netarafa eserse oda otarafa gider
işte ben böyleyim
kalbinin içindeki fırtınadan
kaçamadım
kurtulamadım
ve bir türlü göremedim
o hercai yüzünü
sen kışın ortasında açan yalancı güneşlere kanıp
erkenden açıp ve aniden solan çiçek gibisin
ve hep yalancı aşklara kapılırsın
kendine gel, kalbindeki fırtınayı durdur
yoksa ben boğulacağım
ve sende uzun zamandır ki aradığın gerçek aşkı
kaybedecksin
hercai
...
Kayıt Tarihi : 8.1.2007 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!