Yoksulun sırtında bir eski urbadır keder,
Eskidikçe yürekte insanı heder eder.
Aşığın girdiği ateş denizidir keder,
Elem verir aşığa ama aşkı aşk eder.
Sevgilinin gamzesinde saklıdır keder,
Âşıklar sevgilinin hayaliyle meşk eder.
Yârin gözyaşından muhabbette düşer keder,
Aşığın yüreğini anda herc-ü merc eder.
Mecnun'a çölleri mesken edendir keder,
Dağ, taş mecnunun aşkına şahitlik eder.
Kayıt Tarihi : 18.3.2010 15:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Konukseven](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/18/herc-u-merc-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!