Biz Ana torpağıq, biz Ata göyük.
Elə bu qədərmiş dəyanətimiz.
Billəm,günahımız böyükdən böyük,
Təkcə sevmək olub qəbahətimiz.
Gözümə masmavi su tək göründü,
Damlalar işığa, nura büründü.
Kim deyir eləcə yerdə süründü,
Göylərə qalxmadı məhəbbətimiz?.
Sevginin adını uca andıq ki,
Onu özümüzə həmdəm sandıq ki.
Oduna düşüb də elə yandıq ki,
Günəşi isitdi hərarətimiz.
Kayıt Tarihi : 8.4.2020 09:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!