Her zamanki gibi seviyorum seni
Sen yine bana küs,sen yine bana kırgın halinle
Sen beni sevmedikçe daha çok sarılıyorum sevgime
Daha çok sıkıyorum seveceğini düşünerek
Geleceğini varsayım olarak kabulleniyorum
Gözlerimi yollarında heba ediyorum
Heba olsun seni görmedikten sonra diyemem ki
Sen geldiğinde neyle görecek,sana heba olan gözlerim
Yaşamayı öğreniyorum
birer birer sayarak farkına varıyorun zamanın
zamansız gidişinden sonra
gelmediğini gördükçe daha çok bekliyorum
tek başıma yarışıyorum
geldiğinde seni ilk ben görebilmek için
saklıyor musun bilmem ama sana aldığım ilk güllerini
hani başkasından zannedip de şaşırdığın güller
kokmuyordur artık ama vardır bir kuruluğu bakılacak
defterinin arasında işe yarıyor mudur kaldığın yerde başlamak için
hatırlıyor mudur beni defterin anlattıysan kuru gülün sahibini
beni hatırlayan var mıdır acaba beni anlattığın tanıdıklarından
anlatacak kadar anlatım mı kendimi bilmiyorum ama
ben saklıyorum seni hala içimde en kuytu bir yerinde
kokuyorsun hala gülüm merak etme,hiç kurumazsın ben seni sevdikçe
Seyfullah Dumanlı
Seyfi DumanlıKayıt Tarihi : 5.2.2007 11:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!