Her Zaman Yalnızlar Ağlar

her zaman yalnızlar ağlar..
ardından ağlayacak kimsesi olmayanlar..

başı önde yürürken,
gözyaşları düşer gözünden,
anılar bedenini sarar,
gözyaşlarında ıslanırken..

ruhu gökyüzüne çıkmak ister,
bedeni mezara girmek.
ne çıkmaya dermanı vardır,
ne gömülmeye küreği..
ardarda dökülen gözyaşları,
gözyaşlarıyla sızan acıları,
ancak ve ancak ölümle diner..

ruhu yağmur,
bedeni toprak ister..
yalnız bir hayat böyle biter..
yalnız gelip yalnız geçer..