Hiç umudum kaybolmadı o başımın tacı
Sevgilim ara sıra inleyip çekiyor sancı
Bunu yok etmek için aldığı hapı ilacı
Etkileyince bitiyor tüm oluşan acı
Bırakın çocuklar ben burada mutluyum
Annenizin yanında her zaman umutluyum
Ondan uzak olunca hep onu düşünürüm
Yanında kalınca da konuşup derdini bölüşürüm
Koridora çıkıp hasta yakınları ile görüşüp
Birbirimize destek olsun diye acıları paylaşırım
Bırakın çocuklar ben burada mutluyum
Annenizin yanında her zaman umutluyum
Hastahane odaları dertlerin dolduğu yer
Çaresiz insanların dolup boşaldığı bir yer
Bir an olsun acıların dindirilip yok olduğu yer
Ver doktor ver bu kişilerin içtikleri zehir
25.12.2007
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 2.1.2008 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çocukların beni dinlendirmek için biz kalalım annemizin yanında deyince
Ne diyeyim ki ben... Ben can yoldaşımın, siz hayat arkadaşınızı, yavrular ise kanatlarını kaybettiler. İyilik meleği arkadaşım, şimdi Cennetten bakıyor bize ama abi, ben ...dayanamıyorum. Rabbim size sabırlar ihsan etsin.
TÜM YORUMLAR (1)