Dost doğru, masumca, safça...
Zararsız, ziyansız...
Çoğu zamanda karşılıksız,
Ama her zaman Elif gibi...
Elif gibi sevdim...
Ne aşklar, ne sevgiler besledim...
Ne yükler altına girdim,
Her zaman bir başıma mücadele ettim...
Ben, ben Elif gibi dost doğru sevdim de;
Sevdiklerim, sevdiklerim sevgimi hakketmedi...
Bir, iki, üç derken;
Hiç akılanmadım, bir gün olsun;
Birinin sevgisini hiç tartmadım...
Yaralandıkça yaralandım;
Fakat yine de ben, ben Elif gibi sevdim...
Ben, ben Elif gibi dost doğru sevdim...
Kayıt Tarihi : 2.2.2024 09:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!