Her Yerde Kar Var Şiiri - Ferhat Eren

Her yerde kar var.
Hava buz gibi,
Kırbaç gibi şakıyor yüzünde insanın rüzgar.
Kar taneleri uçuşuyor başımda.
Kuşların çırpınışlarını seyrediyorum pencereden,
Gönlüm sıkışıyor,bunalıyorum.
Yıldızları göremiyorum artık
Saçlarına dokunamıyorum ışıklarında.
Yanıyor içim.
Yüreğimdeki kor artıyor an be an.
Dışarda soğuk,içerde yangı
Zavallı bedenim yine ortada kaldı.
Rüzgarlar inliyor saçaklarda,ağaç dallarında
Kar taneleri uçuşuyor başımda.
Özlem var her dokunuşunda.
Tipi,boran,soğuk...
Fırtınalardan iniliyor dağların dorukları bile.
Vız gelir fırtınalar,tipiler bana
Daha şiddetlimidir ki hasret acısından.
Yalnız unutulmak ölümdür bana
Korkarım sevginin ölümünden,ayrılık acısından.
Dayanmak güç olur zamana
Baharı beklemek çok zor.
Yeniden menekşelerin kokusunu duymak için
Üç mevsim beklemek mi olur.
Kaç baharda geçer bu fırtınanın yaraları kim bilir?
Avuçlarının sıcaklığını unutur mu ellerim?
Fırtına diner....
Tipi geçer...
Yeniden doğar Güneş.
Ama hasret sancısı,
Ama ayrılık acısı,
Yıllar yıllı sürer...