Sabah uyandığım da
Oda buz kesmişti.
Tipi o biçim,
göz gözü görmüyor.
Sırtım karnıma yapışmış.
Üşüyorum ısınacak
hiç bir şey yok.
Soğuktan donmak üzereyim.
Battaniyeme sarıldım
belki ısınırım.
Ne gelen nede giden var.
Belkide bu son gecem.
Kayıt Tarihi : 22.1.2021 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
22 OCAK 2021 ANTOLOJİ.COM
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!