Her yer sis;
Göremiyorsun önünü.
Yavaş yavaş;
Acı sızıyor içine.
Ve içinde büyüyen boşluk;
Anlamsız.
Göz yaşlarınla doldurabilir misin?
Büyüyen bu boşluğu.
Sanma ki eskir;
Yürüdüğümüz sokaklar.
Oturduğumuz sıralar;
Umutlar,
Düşler,
Sanma ki eskir,
Gülüşler.
Verdiğimiz sözler;
Eskimez dostum.
Sende hatırla;
Güzelliğinin,
Yüreklerden yansıyan;
O eşsiz suretini gör ki;
Yüreğinin gücünü kavrayıp,
Yüreğinin ırmaklarından,
Taşıp taşıp,
Daha iyi denizlere ulaşasın..
İnsanların tükenmişliği içinde;
Umut saçan,
Bir vaha olarak,
Sonsuza kadar var olasın.
Kayıt Tarihi : 13.7.2003 12:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Nazım](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/13/her-yer-sis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!