Kokunu görüyorum.
Aldığım nefesi geri veremeyip; bir oluyorum üstünde yürüdüğüm kaldırım taşıylan.
Gelen siren sesinden; Ambulans içinde sedyeye uzatılmış; beni yansıtanlardan, ölü kokan bedenime ait gözlerin gördüğü serumdan damlıyan damlalarlan birleşiyor kalp atışlarımı duyan kulaklarım.
Ne olup bittiğini anlamadan kayboluyorum bilinmedik diyarlarda.
Kayıt Tarihi : 27.5.2019 13:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her yerde senin kokunla dolaşıyor duplörlerin Zaten öldüm kendi içimde seni ilk koklarken Mecbur kıldığın bu bayat hayat için asla affedilmiyeceksin.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!