Her yer karanlık, üşüyorum
..ruhum üşüyor, karanlık gözümü alıyor, ürküyorum
yere düşen gölge benim mi, yoksa insanlık mı ayaklar altındaki
her yer kan, her yer karanlık, üşüyorum...
vicdanım titriyor.
soruyorum neden diye?
neden, bu acı gözyaşı ve hüzün, neden?
paylaşılamayan ne?
her yer karanlık, üşüyorum.
sil gözyaşımı, ısıt, önce ellerimi
sonra gözlerimi, ısıt...
üşüyorum her yer karanlık,
sonsuz yalnızlık.
27 Eylül 2009 Pazar/Bursa
Suat OktayKayıt Tarihi : 21.9.2011 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum çok güzel bir eser.
TÜM YORUMLAR (2)