Her yer karanlık.. Şiiri - İsmail Amedi

HERYER KARANLIK

Her yer karanlık
Baksana yer gök ne kadar da muhtaç
Gözlerine gece sinmiş
Gör bak nasılda ışığa nura muhtaç
Behey biçare behey sersem
Sade elmastan olsa da başındaki taç
Görmeyince göz işe yaramaz
Şu gözünü gönlün ile hakka aç

Avarece dolanma
Bil ki âleme oldun ser taç
Ne ararsın kendini divanece
Ne göz ne gözlük gerek ne başka araç
Taş ise eteğinde biriken
Varsa içinde kutsadığın put ve haç
Bil ki tur da içinde kor ateş de içinde
Yeter ki davran ve gönül gözünü aç

Cennete mal olmasın
Meyvesinden tattığın bu kuru ağaç
Güneş dogmasın ister misin?
Gerçekleşsin mi karanlıkla izdivaç
Bu liman Ahsen i takvimindir
Gerisi uçurumdur veya birer değersiz yamaç
Açlık ve kıtlık vurduysa gözlerine
Gayret et dostum gönül gözlerini aç

Bi habersen hedeften avare yolcu
Dağıttı mı yüzünü pamuklar gibi bir hallaç
Tozlar bile senden iyi yolcudur
Aklın başına al kör gözlerini hele aç