Her Yer Bana Issız Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Varsın içimi saran ateş hiç sönmesin, hep yansın
Varsın bu acımasız yaşam
Bana hep kocaman
Bir virane olsun
Varsın kendini göğün göğsüne
Azgın fırtınalara vuran
Kuzguncuk kuşları
Başımda dönsün
Yada
Çakallar etrafımı sarsın
Ve varsın her akan kor ateşler
İçime aksın
Varsın şu yalnızlığımda yanayım
Yada kurşunlara geleyim
Ölümle hasbıhal
Acılarla dans edeyim
Yeterki çaresızlığın bittiği günler olsun
Açlık
Yoksulluk
Zulüm
Ve hüzün olmasın
Yeterki çocuklar ağlaması
Yeterki dünyadaki tüm mazlum insanlar mutlu olsun

Bakmayın şu kuru kalabalığa, etrafımda çok insan olduğuna
Seyrüsefer yapan gemilere
Mesafe kısaltan
Yolcu taşyan trenlere
Köprülere
Yollara
Tıklım, tıklım caddelere
Ben
Bir başımayım
Yalnız
Hepsinin yalnızlığımda emği var
Ölümü sevecek kadar
Her yer bana
Issız
Ben kendime
Kalabalık bana yabancı
Şu zulüm yolunda
Her mevsim bana bir kış
Bir güz
Vicdan
Sevgi
Mutluluk
Gülümsemeler, tüm günler bir ömür bana küs

Bir yangının içindeyim, ahlar dökülüyor dilimden
Yanımda sadece
Üzütünden hıçkıran
Kabarmış kalbim
Acı damlayan bir çift gözüm var
Kurban
Ateş düştü yüreğime
Bir hiçe çağırış
Olan
Efkârım var
Eğer şu umut kapılarım
Kapanmasa
Korku dünyasında
Kimsesiz
Yalnız
Ve tek başıma aldırmadan
İnsanlığı, sevgiyi unutanlardan
Can yakanlardan, yürek yıkanlardan soracak bir hesabım var

Mehmet Çobanoğlu
04.06.2023
İstanbul