Her Yeni Sayfa

Tek başına doğar insan
Kalabalıklara karışır
Yüreğindeki umudu
Yeni sayfalara taşır.

Oysa açılan her yeni sayfaya,
Eskilerin mürekkebi,
Doğum lekesi gibi bulaşır.
Ve kurduğu her yeni cümleye,
Öncekilerin gölgesi sataşır.

Dün dünde kalmaz aslında,
O an’ın içine karışır.
Hasretle bekler an,
Bir öteki an’a ulaşır.

Çaresizdir insan bilemez,
Kaç yeni sayfası daha vardır,
Bir telaş, bin bir ümitle,
Eski yaraları sarar, ama,
Açtığı her yeni sayfada,
Yeni yaralarla tanışır.

Dilinde cümlelerin gölgesi,
Parmağında mürekkep lekesi,
Sardığı yaraların izleri,
Düşe kalka da olsa insan,
Son sayfaya ulaşır.

İşte o an’ın ulaşacağı,
Başka bir an yoktur.
Açılacak yeni bir sayfa da.
Ve elinde seyir defteri,
Tek başına ayrıldığı sahiline,
İnsan, yine tek başına ulaşır.

İzmir – 2009