Bana göre kadın denen muamma,
Her yaşında uçsuz ummana benzer.
Elbette bu benim düşüncem ama,
Kadın hiç tükenmez dumana benzer.
On beşinde henüz küçük sayılır,
On altıda hala çocuk sayılır.
On yedide biraz kaçık sayılır,
On sekizde kaşı kemana benzer.
On dokuzda avcılara ormandır,
Yirmisinde dertlilere dermandır.
Tane vermez,emek yiyen harmandır,
Rüzgarla savrulan samana benzer.
Yirmi beşe kadar evlenir gider,
Canını bir cana emanet eder.
Anneyse birleşir sevinçle keder,
Otuzunda hali yamana benzer.
Otuz beşte yavaş yavaş durulur,
Kırka doğru gönül,beden yorulur,
Kırk beşinde oğlu,kızı sorulur,
Yolcu uğurlayan limana benzer.
Ellisinde bilenmemiş keskidir,
Sevmese de hacıyağı miskidir,
Zaman üstü,eskimeyen eskidir,
Ürpertiye benzer,gümana benzer.
Bundan sonra hayat artık bellidir,
Her yerde,her zaman orta hallidir,
Yetmiş beşe varsa yine ellidir,
Artık dondurulmuş zamana benzer.
Kadın,her yaşında soru gibidir.
Bozbulanık olsa duru gibidir.
CÜCEnin aklının zoru gibidir,,
Kadın hep okunan romana benzer.
Kayıt Tarihi : 1.2.2010 19:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler efendim.
TÜM YORUMLAR (45)