HER YAŞAMIN BİR SONU VARDIR.
Merhaba saygıdeğer gönül dostlarım ve kader arkadaşlarım. Her ailede kanser hastalığı olmasa bile yakınlarımızdan birinin bu amansız hastalığa yakalanıp acı çekmesi veya zamansız olarak uhrevi aleme göç etmesi eşi, çocukları ve yakınlarını, komşularını maalesef derinden üzmektedir. KANSEV derneğinin bünyesinde bulunan üyelerimizin ve kader arkadaşlarımızın dramatik hikayelerini kitabımda yer verirken bildiğimiz yakınlarında adından, yaşantından, rahatsızlığından söz etmek istedim. Eşinden aldığım kısa bilgilerle anlatmak istedim.
Hasan Hüseyin bey Şarkikaraağaç 1953 doğumlu. Genç yaşta babasının üzüntüsünü yaşayan, annesinin desteğiyle öğretmen olmaya çalışan ve sonunda arzu ettiği mesleğine kavuşan, emekli olana kadarda bu görevi başarıyla sürdüren değerli bir şahsiyetti. Eşinin de öğretmen oluşu ona maddi ve manevi desteğini artırır. Evlilikleri sürecinde iki oğlan evladı olur, oğullarını da büyütüp okutarak öğretmen olmalarını sağlarlar. Nihayet onları da evlendirdikten sonra torunlarına da kavuşarak hayatın tadını çıkarırlar.
Hasan Hüseyin bey çalışkan biri olduğundan bağ bahçe ile meşgul olmaktadır. Vücudu enerji dolu olunca ufak tefek rahatsızlıkları aldırmaz. Doğal zanneder. Taki karın ağrılarının çekilmeyecek halde, dayanılmaz ağrıları artana kadar. Doktora gittiğinde erken tanıda geç kalsa bile doktor moralini bozmamak için elinden geleni yapacağını bildirir. Bu moral sonucunda tedavi olmaya yaklaşan işi gücünü askıya alan Hasan Hüseyin hekimlerin vereceği iyi haberi duyma arzusundadır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta