Her yangın suyla sönmez
Orman söner
Dağ söner
Ev söner
Aşk ateşi,ah aşk ateşi asla sönmez
Bir bakmışsın gün ortası,gece olmuş
Her kez gülüp,eğleniyormuş
Bir tek sen yanıp ta,tutuşup,kül olmuş
Güneş gelip,de sende kudurmuş
Dışında temmuz ayı,zemheri olmuş
İçin,için kan damlamaların olmuş
Yangında kurumaların olmuş
Ten kararıp,küle dönmüş
Gülün,goncan seni yürekten vurmuş
Boşuna bekleme bu yangını su mu söndürürmüş
Her yangın suyla sönmez
Orman söner
Dağ söner
Ev söner
Aşk ateşi,ah aşk ateşi asla sönmez
Yar gelse de yatağa
Çocukta verse kucağa
Kiloda alsa
Aşk ateşi ah aşk ateşi,sönmez asla
Hele yar geldi ise gerçek aşkla
Sırtın gelmez yere,gelmez
Hem de her iki cihan da asla..!
Kayıt Tarihi : 14.12.2006 15:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!