Her Yan Gömü Şiiri - İlkay Coşkun

Her Yan Gömü

her gömü tılsımıyla anılır, höyük sanki kadife örtü
arama ve bulma seferinin canlı neşvünemasıdır
bundandır görünmeyen de bilinmeyende odur
gizemler kendini saklayan, bulunan potkaldır
kapıları açmak, doğru cevap gibi ortadadır

annacına otursan da doyuran toprakta gömüt
deli gömleğini giyenler c/in ve yılan gayyaları
bütün sızıları kuytusuna alan, lümpen bir karaltı
hırpani de olsa zaman yenilmeyen gerçeğidir
tinsel kült, hedonist veya kâhin olmak bu mudur?

sümerden ve urartudan beri yedi gözlü hazine
taşa yazılan yazıt, içilen her su kile bulanmıştır
pusat gölgeleri içine de düşse bu böyledir asıl
atı nalladığın, kılıcı bileylediğinden biline
tacı da taşıyan iz, asanın yanında duayı da

feleğin tokadını kim yemedi, seslendi hepsine
kesret ve kıllet arasında yaşanılan bu arasta da
yedi uyurlar gibi uyanmadı mı zamanı gelince
gömü üstünde yoksul olma hâlinde inan körlük
kuyu dediğin kişilik, kişi dediğin ölüm ortağı

kim ulaşmış ki dünya doyumuna, hayat dediğin
gam hırkasını giyinmişin gönlünde yekpare kalıt
kavını bilir, su yolunu bulur, ölüşülür hep böyle
bu güzel günler geçer, çerağ söner, kırılır cere
güceniklik olmaz, ölümle uyur elbet gözler de

İlkay COŞKUN
16.06.2021