Her yağmur yağdığında hatırlayacağim seni

Bir akşam bulutlar gökyüzünde ağlarken ıslanarak tanışmışdık
Mahsüm yüzünle yüreğime bir şeyler anlatacakmış gibi bakiyordun gözlerime
Bazen dalıp gidiyordun uzaklara sanki ben yokmuşum yanında gibi
Her gözlerinde bakışımda acı anılarını görüyordum

Ellerine her tutuşumda ürkek bir ceylan gibiydin yanliz tek başinda bir ormanda yürür gibi
Belliki birilerine öfkeliydi yüreğin sevgiye ac ama temkınlıydı
Ben bu sevda uğruna da uzaklardan gelmıştım
Seni tanimak yüreğime bir napze olsa bile sevgine layık olmak için

Öfke nehrine birakmiştim isyanlarimi duygularim oyle sevmiştiki seni ben bile önüne gecemiyorum
İçimde birileri var sanki bu ürkek ceylana sahıp cık dercesine kulaklarimda o seslerin hışırtıları ıtıyor beni sana doğru
Sessızlığı yağan yağmurun her damlasi bozuyordu islanmişdik beraberce o yağmurda belkide bir şeyler anlatmak istercesine
Sevgi çieğinizi ben yeşerdeyim gözlerinizdeki yaşlari akıtmayin mutluluğunuz için saklayin diyordu ikımize

Elime kalemimi aldim bir şeyler yazayim dedim tutsak şiirlerimin tutsak sevgilisine
Bu yürek her acıyı tattı ama her sevgiye kucak acmadı
Öyle bir sevgi istiyorumki senden özgürlüğün hasreti gibi olsun
Ancak öyle girersin bu şair yüreğime cokmu şey istiyorum senden onuda sor bakalim o yüreğe kabul edecekmi beni