Yaprak,
Sıkılmıştı ağaçtan,
Kurtulmak ister gibi dalından.
Yere düşmek için,
Aramıştı bir bahane.
Sonbahar geldi,
Adı oldu vedanın.
Sessizce süzüldü rüzgârla,
Toprağa deydiğinde anladı.
Her düşüş aslında,
Özgürlüğün şarkısıydı.
Toprak sarıp sarmalarken,
Yaprak öğrendi yeniden.
Her veda bir başlangıçtır,
Her bitiş,
Başka bir hayatın nefesi.
Erkan İnce
Kayıt Tarihi : 26.9.2025 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!