Her Vebalde Ben Varım Şiiri - Cihat Şahin

Kaybolsa huzurlar, kaçsa göklere,
Bu büyük vebale, şerik ben varım.
İzanlar rahmetten, düşse şeklere.
Sebepler içinde, mutlak ben varım!

İmanlar zayıfsa, benim yüzümden!
Yapmadım tebliği, belki özümden,
Akmazsa kederden, yaşlar gözümden,
Demek ki vebalde, yine ben varım.

Cehalet modaysa, benim mesulü,
Bilmezse dostlarım, niye nasılı.
Bıraksa bir millet, kadim usulü,
Bu büyük günah’a, ben hissedarım.

Terkteyse taatler, sorun siz bana!
Olmadım hoş model, demek ins cana!
Çok ise aldanan, melun şeytana,
Sebepler içinde, mutlak ben varım!

Taklitten tahkike, az ise geçiş,
Bidatten sünnete, cüziyse kaçış.
Küfürden şüküre, kalilse uçuş!
Günahım büyüktür, çoktur zararım.

Takvadan uzaksa,”müminim” diyen,
Fetvayla amilse,”müslimim” diyen.
Değilse rahatsız, sır haram yiyen,
Mesuller içinde, illa en varım!

İnmezse kur’anlar ağızdan öze!
Nur olup kalplerde, vurmazsa yüze.
Tatbik-i kur’anla, çıkmazsak düze,
Maznunlar içinde, önde ben varım.

Kim suçlu ararsa, külli ihmalde,
En mühmel benim, halde ve kalde!
Öğrendi mücrimi, dostlar her halde,
İsteğim duadır, ondan yazarım.

Ümidim sadece, sonsuz rahmete,
Lütfetse atmadan, azim zahmete.
Etmeden layık, külli mihnete,
Versede görse, fasık nazarım!