Anımsardım bizim yalnızlığımızı bir gecede,
Sen vaktinde.
Kalbinden mahrum, sevgine mahkûm kalışımla.
Sende bir yer edindim her yere uzak, aşk adresin tam ortasında, hüsranlarımla.
Dayandı kapıma, kalbime yakışmayacak hüzünler, bir telgraf yazısıyla.
Sırasıyla okundu kaybettiklerim. En acısı da sen dediklerimdi.
Yorgunluktandı sana özlemlerim, iz bırakırcasına sürerdi sevgilerim, yüreğine dokunarak.
Yitik umutlarımız bir düş'le zannı ederdi bize.
Kayıt Tarihi : 21.6.2021 08:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!