Her Telden 2 Şiiri - Akif Tütüncü

Sevdiklerimle
çektirdiğim
fotoğrafları kazıyorum
gidenler geri gelsin diye
...................
Hayat
Düştüğünde
Elini
Yalnız
pansuman etmeyi
öğrenme sanatıdır
....................
Hayat
zararlarımızla
karlarımızın
mücadele verdiği
iflas riski olan
bankadır
............
Bizim Akif
Malatya da doğdu
Bir kadeh daha eksilsin diye şişeden
defteri hafifte çizgiliydi
sanki
...günahları yolunu çabuk bulsun diye
cebinde ki isimler bir bir
damladıkça toprağa
yeni isimlerle doldurdu cebini
oysa cebi hep delikti
......................
Kelimelerimi
kişilikli yetişsin diye
özgür bıraktım
ama o
ünlü olmak için başkalarına kaçtı
.................
Hayat
zararlarımızla
karlarımızın
mücadele verdiği
iflas riski olan
bankadır
.................
Yangında ilk kurtarılacak yerim
ellerimdi
oysa ben
hep kalbimi kurtardım
ondandır
tek çalışan yerim kalbim
................
Hayat bir kuyudur
Onu toprakla doldurup
çiçekte ekebilirsin
çöple doldurup
hastalıkta
...........
Felsefesi olan
herşeyi dinlerdim
hayatımın da felsefesi olduğundan
hep dinliyorum
hiç yaşamıyorum
............
Herkesin hayatı
doğumdan ölüme giderken
benim hayatım
ölümden doğuma giden bir sondur
...............
Yaşadığım her yıl
Bir gecekondu kurdu içimde
Geceler kondu
Gündüzler yıktı
Belediye encümenimisin
be mubarek
...............
Vücudumdan alkolü almak için

Gözlerinin kelimelerini almak istedim

Gözlerime

Kalırsa da sorun yok

Ölüm kapıyı çalıyor

Yaşım kırkı geçmiş

Sevdiklerimden çok sevmediklerim kalmış buralarda

Annemi

O bendende de yakın

Tansiyon şeker

Ara sırada kalbi tekliyor

Direniyor hala benim için

Oğluyum ya

Bazen hediyeler getiriyor

Yaşamamın ödülü diye

Yastık altlarından aşırdıklarıyla

Bazen de unutuyor bozuklukları

Ben aşırıyorum

Var oluşsan bir hüznü doldurmak için kadehime