Bizleşemeyen bu benlik,
anarko feminist çizgilerini derinleştirirken…..
coğrafyasının tabanında ılık ılık esen geyşalığı nasıl taşır?
nereye götürür? neyi bekler bilemem…
Doğa tüm verdiklerini geri alıyorsa
ters düz edip temelini su yüzüne çıkarmak için neyi bekler…
çünkü her sus bir gün sesini duyurmak için biriktirir kendini…
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
