gölge kanatlar çırpınıyor heyhat
eski gülüşlerin ağulu boşluğunda
akrep kıpırtısız
anıları kopyalıyor yelkovan
her sual ifrit üçgeni
her susku batık
unutuyoruz kendimizi
mavisinde efzunun
Kayıt Tarihi : 26.2.2007 15:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

zaman, ne kadar değil mi, tekrar üstüne tekrarlarla var. zaman tekrarladıkça kendini, her an, biz de tekrarlanıyoruz doğal ve direkt olarak…
ama kendinden kaybediyor zaman. biz neyimizden kaybediyoruz…?
kendimizden değil bence; “kendi”mizi…kayb…ediyor…uz…
kanatlanıp uçmak isterken özgürlüğe… o maviliğin içine doğru…
uzadıkça uzuyor esaretimiz…
nasıl uçalım değil mi karanlığın kanatlarıyla… hep hayal, hep hayal, ve pek çok hayal; yiten geçmişle birlikte yitirdiğimiz, “kendi”miz, koca bir soru…
âh!...
.
sözcüklerini kutlarım
şiir dilini yerinde kullanan şair kutlarım diline yüreğine sağlık aşık borani
gölge kanatlar çırpınıyor heyhat
eski gülüşlerin ağılı boşluğunda
akrep kıpırtısız
anıları kopyalıyor yelkovan
her sual ifrit üçgeni
her susku batık
unutuyoruz kendimizi
mavisinde efzunun
Susanların ne düşündüklerini bilemeyiz ama soru sorarlarkende ağzından laf almak veya herhanki bir şeyi ima etmeleri,onların kötü niyetli olduğunu açıkca gösterir.
Bu sayfada okuduğum şiirlere takıldım bu gün.Yazan yüreği kalemi TEBRİK ediyorum.
Saygılar selamlar yolluyorum
Hamiye Alkış
TÜM YORUMLAR (9)