Her Solukta Vatan Şiiri - Yurdagül Özay

Ey! Dalımda eyleşen rüzgâr
Ey! Arzularımla boy ölçüşen dağlar
Bu toprakların bitmeyen çilesine kar beni
Kınalı kekliklere martılara turnalara sor beni
Ben yarını belirsiz yol değilim
İhanete el pençe duran kul değilim
Benim sevdam yel değmemiş daldaki goncadır
Davam akmaktan yorulmayan kandadır

Bahtım saymışım toprağımın çilesini
Bir kuşun kanadında kurup göklere tahtımı
Köy kiliminin desenleri gibi serilmişim toprağıma
Elimde buğday başağı yüzümde ay ışığı
Mutlaka benim şavkım vurur gecenin aynasına

Bir de sevdalıyım ki sorma gitsin
Mecnunum desem çöller utanır
Ferhat’ım desem dağlar yaslanır
Ya da “buyur buradan yak” der gibi
Bir avuç köz sunsam yanardağlara
Şaşkına döner ummanlar
Bendeki çağlayanlara

Hele de bir rüzgâr değmeye görsün tenime
Dalar gider gözlerim dağlara doğru
Dağlar sılamı hatırlatır sılam sevdiğimi
Karışır gider iki sevda birbirine
Bir tarafta vatan diğer tarafta gönlümde yatan
Nasıl ki ayıramazsın tırnaktan eti
Yiğit olan yiğidin de arıdır namusudur
Hem yüreğindeki hem de memleketi

Ey! Bulgur bulgur kaynayan toprak
Ey! Sevda dalımda aşkla yeşeren yaprak
Gökyüzünün maviliğine denizlerin enginliğine sor beni

Ben nice nice geçmişlerden gelen
Burçlarda yıldız yıldız
Ateşten çelikten kandan yoğrulan ben
Ben sizi yaşatmak uğruna varım
Bir daha dünler bedbaht olmayacak
Yarınlara hükmeden varlığımda kıyametler kopacak
Bu yangınlar sizden gelir bana
Sevda dedim sine oldunuz
Ömür dedim mânâ oldunuz
Dilimdeki yalvarışlar sizin içindir
Tanrıya yakarışlar sizin için
Bir başka severim sizi her solukta
Bir başka yanarım her ayrılıkta

Umudum şafak vakti gibi
Hasretim yanardağlara eş
Kuşandım size kurduğum zamanları
Farz edin ki yüreğime bir hançer girdi
Farz edin ki Yüreğimdeki yara volkan gibiydi
Tufanlarla boy ölçülmenin zamanı değil mi?
Nabzımdaki ahenge bayrağımdaki renge bak
Bulutlarla bir olmanın kıvancı değil mi?
Ey! Ölüm nedir ki onların uğruna can vermek
Ey! Hasret onlardan ayırırsan eğer bir gün beni
Kopar inan ki o gün kızılca kıyamet